مثل کبریت کشیدن در باد ، زندگی دشوار است ... من خلاف جهت آب شنا کردن را ، مثل یک معجزه باور دارم ... آخرین دانه ی کبریتم را ، می کشم در این باد ... هر چه باداباد...! " سهراب سپهری "
دل داده ام بر باد ، بر هر چه باداباد
مجنون تر از لیلی ، شیرین تر از فرهاد
ای عشق از آتش ، اصل و نسب داری از تیره ی دودی ، از دودمان باد
آب از تو طوفان شد ، خاک از تو خاکستر از بوی تو آتش ، در جان باد افتاد
هر قصر بی شیرین ، چون بیستون ویران هر کوه بی فرهاد ، کاهی به دست باد
هفتاد پشت ما ، از نسل غم بودند ارث پدر ما را ، اندوه مادرزاد
از خاک ما در باد ، بوی تو می آید تنها تو می مانی ، ما می رویم از یاد