پنجشنبه ۷ دی ۹۶
یاد باد آن که گهی با قلمش...
می زدود از دل من...
تب و زنگار به جا مانده ز دلتنگی را...
او که با شعر ترین زمزمه ها...
میزد آتش، دل شیدای مرا...
و چه خالیست، نوای قلمش...
کنج تنهایی من...
یاد باد آن که گهی با قلمش...
می زدود از دل من...
تب و زنگار به جا مانده ز دلتنگی را...
او که با شعر ترین زمزمه ها...
میزد آتش، دل شیدای مرا...
و چه خالیست، نوای قلمش...
کنج تنهایی من...